Wszystkie kłopoty, przeciwności powinniśmy traktować jako wyzwanie

(Joanna Podsadecka) Papież Franciszek napisał do wiernych życzenia na 2016 rok: „Możesz mieć wady, być lękliwy i czasem poirytowany, ale nie zapominaj, że Twoje życie jest największym przedsiębiorstwem świata. Tylko Ty możesz zapobiec jego fiasku. Wielu Cię ceni, podziwia Cię i Cię kocha. Chciałbym, żebyś pamiętał, że być szczęśliwym, to nie znaczy mieć niebo bez burzy, drogę bez wypadków drogowych, pracę bez wysiłku, relacje bez rozczarowań. Być szczęśliwym to znaleźć siłę w przebaczeniu, nadzieję w walkach, bezpieczeństwo na scenie strachu, miłość w niezgodzie”.

(ks. Jan Kaczkowski) Piękne życzenia od Ojca Świętego. W gruncie rzeczy Papież napisał o tym, jak w Roku Miłosierdzia być miłosiernym.

Co zrobić, gdy pojawia się pokusa, żeby zrewanżować się komuś, kto nas skrzywdził, tym samym?

To jest tylko pokusa, a z pokusami trzeba walczyć. (…). Ale odpowiedzmy sobie na pytanie: dlaczego warto? Wszystkie kłopoty, przeciwności powinniśmy traktować jako wyzwanie. Mogę kimś pogardzać, ale co to zbuduje? Zbuduje jego? Mnie? (…).

„Grzesznych upominać” to jeden z uczynków miłosierdzia względem duszy. Czy żyjąc obok kogoś, kto postępuje źle, mamy obowiązek upominać, próbować na niego wpływać, czy raczej starać się zmieniać sytuację jakimiś dyskretnymi gestami?

Zawsze mamy obowiązek dążyć do zmiany postępowania tego, kto źle się zachowuje. Możemy to robić albo werbalnie, ale nie nachalnie, z wyczuciem, albo wedle starej zasady: Verba docent, exempla trahunt – słowa uczą, przykłady pociągają.
Środki dobierajmy stosownie do sytuacji, rozsądnie i logicznie, tak żeby nie pogorszyły sprawy.
Trzeba tutaj powiedzieć, że w pewnych sytuacjach brak upominania należy potraktować dokładnie tak samo jak zaniechanie działania w innych przypadkach. Dojrzałość jest ważna tak samo jak umiejętność ocenienia, czy należy działać, czy się wstrzymać od działania, by nie doprowadzić do sytuacji, gdy po naszej interwencji, upomnieniu kogoś, wydarzyło się więcej zła niż dobra.

Ks. Jan Kaczkowski, Joanna Podsadecka, „DASZ RADĘ. Ostatnia rozmowa”, Wydawnictwo WAM, 2016