Rząd przyjął projekt ustawy o rewitalizacji

Rada Ministrów przyjęła także program wsparcia przemysłu Województwa Śląskiego i Małopolski Zachodniej. Rewitalizacja jest zadaniem szczególnym dla miast tych regionów. Rząd zaakceptował również aneksy do KT dla pięciu województw, w tym dla Śląska i Małopolski, które regulują zakres i warunki dofinansowania regionalnych programów 2014-2020. Wskazano m.in. wkład budżetu państwa do projektów rewitalizacyjnych (finansowanych z funduszy europejskich) – dla woj. śląskiego ponad 65 mln euro, dla małopolskiego ok. 47,7 mln euro.

Na szeroko rozumiane działania rewitalizacyjne na lata 2014-2020 przewidziano 25 mld zł, z czego 22 mld zł będzie pochodzić z programów unijnych (ok. 15 mld zł z regionalnych, 7 mld z krajowych), a 3 mld ze środków budżetu państwa oraz samorządów.

Ustawa kładzie silny akcent na partycypację społeczną, a więc realne włączenie społeczeństwa we wszystkie etapy procesu rewitalizacji – od planowania, przez realizację, po ocenę działań. Mieszkańcy muszą mieć poczucie, że zmiany w ich gminie kształtowane są z myślą o nich i przy ich udziale. Istotnym elementem jest prowadzenie różnorodnych konsultacji społecznych (ankiety, wywiady, debaty, warsztaty) obejmujących wszystkich zainteresowanych. Ich wyniki muszą być podawane do publicznej wiadomości.

Dokument porządkuje dzisiejsze pojmowanie rewitalizacji, które w ostatnich latach było bardzo różnie rozumiane, często w sposób zbyt uproszczony i sprowadzało się do pojedynczych projektów dotyczących budynków, publicznych przestrzeni miejskich, bez należytego uwzględnienia i zaprojektowania działań „miękkich” adresowanych do lokalnych społeczności oraz przedsiębiorców. Istotą rewitalizacji jest prowadzenie tych działań łącznie, tak aby się wzajemnie wzmacniały i uzupełniały.

Jednym z istotniejszych elementów ustawy jest uregulowanie kwestii dotyczących gminnych programów rewitalizacji (GPR). Będą one podstawowym narzędziem prowadzenia rewitalizacji, zapewniającym jej kompleksowość oraz działania w ścisłej współpracy ze społecznością lokalną (a także realizowanych przez nią samą). Jego podstawą powinno być wyznaczenie obszarów wymagających działań oraz przedstawienie całościowej strategii ich prowadzenia.

Kolejnym rozwiązaniem jest możliwość powołania Komitetu Rewitalizacji, czyli forum opiniującego i doradczego, w skład którego wejdą przedstawiciele gminy i lokalnej społeczności. Komitet będzie współpracował z samorządem w czasie realizacji procesu rewitalizacji.

Założenia ustawy przewidują także dwa specjalne rozwiązania ułatwiające prowadzenie rewitalizacji w gminie. Nie będą one obowiązkowe – będą mogły być stosowane w zależności od potrzeb i charakterystyki zaplanowanych działań. Są nimi:

utworzenie na obszarach rewitalizowanych Specjalnej Strefy Rewitalizacji (SSR). Status SSR umożliwi korzystanie ze szczególnych udogodnień (np. możliwość przyznania dotacji na remonty budynków), a także uprości procedury administracyjne związane z realizacją gminnego programu rewitalizacji; uchwalenie miejscowego planu rewitalizacji (szczególna forma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), który będzie podstawą realizacji przekształceń urbanistycznych oraz prac inwestycyjno-budowlanych ujętych w GPR. Regulacje cechujące tę specjalną postać planu miejscowego to np. możliwość zawarcia w planie miejscowym koncepcji urbanistycznych czy przypisania do nieruchomości szczegółowych warunków realizacji inwestycji przewidzianych w planie.

BOS
Fot: arch 
Źródło: MAiC