Trwa wczytywanie strony. Proszę czekać...
Piątek, 29 marca. Imieniny: Marka, Wiktoryny, Zenona

Franciszek Pałka

Scenograf, który został rzeźbiarzem

Wszechstronny artysta i rzemieślnik. Ukończył pedagogikę na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale ostatecznie życie poprowadziło go w zupełnie innym kierunku. Próby zdecydowania się na własną drogę trwały kilka lat. W końcu znalazł połączenie teatru i sztuki rzeźbiarskiej.

Franciszek Palka zajmuję się scenografią, konserwacją oraz rzeźbiarstwem. Swoich sił próbował w malarstwie na szkle, meblarstwie, rzeźbie ceramicznej czy skórnictwie. Uprawnienia jako artysta plastyk uzyskał w 1972 roku i po raz pierwszy wystawił swoje prace w Muzeum w Nowym Sączu. Od 13 lat związany jest w Ośrodkiem Sztuki Ludowej w Paszynie. Zanim jednak w jego życiu pojawiła się ta odmiana sztuki, pracował w teatrze lalkowym „Bacówka” w Nowym Targu. Kilka lat później poznał księdza Edwarda Nitkę z Paszyna, co spowodowało owocną współpracę związaną z animacją kultury ludowej w środowisku wiejskim. Kilkanaście lat trwała jego przygoda z pedagogiką, bowiem był nauczycielem plastyki, ale jednocześnie towarzyszyła mu scenografia i praca w Teatrze Robotniczym w Domu Kultury Kolejarza. O maskach wykorzystywanych w przedstawieniach pan Franciszek mówi, że są odzwierciedleniem osobowości i duszy człowieka. Oprócz masek tworzy także maszkarony, obrazy na szkle i formy użytkowe. Do jego ulubionych motywów należą anioły i Madonna.

Własny warsztat pan Franciszek założył w 2000 roku. Opisując proces twórczy podkreśla wagę inspiracji, o której mówi w następujący sposób: „Samo życie nam dyktuje. Wykorzystujemy sęk, jego krzywiznę to wymaga pewnego kompromisu musi się godzić na to, co zastaje, Kamień też jest inspiracją, we wszystkim jest jakaś forma.”. Jest człowiekiem nie tylko zaangażowanym społecznie oraz kulturalnie, ale również historycznie, a to dlatego, że gromadzi przedmioty posiadające ciekawą przeszłość.

Franciszek Palka od wielu lat związany jest z nowosądeckim Kabaretem Ergo, w którym przygotowuje scenografie do programów i benefisów oraz kostiumy i rekwizyty. Znane jest też jego liryczne wykonanie „Dumki dla Jerzego” z płyty z „Życia Sarmatów”. Artysta jest również arteterapeutą – przez wiele lat prowadził zajęcia z pensjonariuszami Domu Pomocy Społecznej w Nowym Sączu.