Boże Narodzenie. Czas, gdy narodził się Chrystus

Otóż w tekście pojawia się greckie słowo "katalyma", które określa pokój lub kwaterę. Ponieważ wszystkie były zajęte, Józef i Maryja musieli szukać dalej. I tak znaleźli się w miejscu przeznaczonym dla zwierząt. Stąd wzięła się uboga stajenka. Inni mówią, że Jezus narodził się w grocie, szopie lub schronie wydrążonym w ścianie pagórka w okolicy osiedla. Wszystko to uświadamia nam prawdę o Chrystusie, o tym, że narodził się w ciszy i pokorze. 

Od połowy II w., od czasów św. Justyna, uważano, że Jezus narodził się w grocie, w której stał żłób. Św. Justyn Męczennik i Orygenes napisali, że w Betlejem znajdowała się grota, którą czczono ze względu na przekonanie, że właśnie tam narodził się Chrystus. W IV w. wybudowano nad grotą kościół. Świątynię przebudowano w VI w., zachowała się do dziś. Natomiast grota znajduje się pod głównym ołtarze i tworzy kryptę. 

Zobacz: Pięć prostych sposobów, by nie cierpieć z przejedzenia po świętach

Święta Bożego Narodzenia obchodzone są od IV w., co wcale nie jest jednoczone z tym, że wcześniej nie czczono przyjścia Zbawiciela na Ziemię. Jednak ważniejsza była tajemnica wcielenia, niż samo narodzenie. Dlatego nieszczególnie zwracano uwagę na to, kiedy właściwie Chrystus przyszedł na świat. Jak to się stało, że Boże Narodzenie obchodzimy 25 grudnia?

Pojawiało się wiele hipotez dotyczących daty narodzin Jezusa. Jedni mówili, że był to 6 lub 10 stycznia, inni, że 25 marca, jeszcze inni, że 15 albo 20 kwietnia. Kościół w Armenii opowiedział się za 6 stycznia, egipski za 8 stycznia. W końcu sobór w Nicei w 325 roku ogłosił oficjalnie, że właściwą datą jest 25 grudnia. Ówczesne kultury pogańskie obchodziły wtedy liczne święta związane z przesileniem zimowym. W starożytnym Rzymie obchodzono hucznie święto Natalis Solis Invicit -  Narodziny Niezwyciężonego Słońca. Nadanie starym, pogańskim obrzędom nowej, chrześcijańskiej treści okazało się bardzo skuteczne. 

Czytaj też: Magia świąt. Bazylika Narodzenia Pańskiego w Betlejem [ZDJĘCIA]

Święto Bożego Narodzenia zaczęto obchodzić w Rzymie, następnie upowszechniło się na Zachodzie. Nieco później święto wprowadzono również w Azji Mniejszej, na Cyprze i w Antiochii. Aż wreszcie w Egipcie, chociaż tam Boże Narodzenie początkowo obchodzono 6 stycznia (była to data przesilenia zimowego w Egipcie). 

Oczywiście właściwe przeżycie świąt Bożego Narodzenia wymagało odpowiedniego przygotowania. Przybierało ono różne formy w poszczególnych kościołach lokalnych. W kościele galilejskim, czyli dzisiejszej Francji, w V w. zachowywało się post trzy razy w tygodniu (w poniedziałki, środy i piątki) już od 11 listopada. W kościele rzymskim w V/VI w. pojawił się adwent. Już wtedy obejmował on cztery tygodnie lub cztery niedziele przed Bożym Narodzeniem.

Tę samą praktykę wprowadzono w kościele wschodnim. Podczas tego okresu duchowni zachęcali do intensywniejszego życia religijnego, szczególnie do podjęcia praktyk pokutnych. Św. Maksym Wyznawca (+662) wołał: "Przeto najpierw przez wiele dni uprzątajmy swe serca, porządkujmy sumienia, oczyszczajmy ducha, a nieskalanego Pana, który przychodzi, podejmijmy jaśniejący i bez zmazy. (...) Bo każdy, kto tego dnia będzie zbrukany, da dowód obojętności wobec narodzin Chrystusa. (...) Chociaż bowiem ciałem weźmie udział w uroczystości Pańskiej, duchem jednak będzie daleko od Zbawcy".  ([email protected]), fot. DK