Dobra książka. Sądeczanin poleca. Sławomir Koper „Józef Piłsudski” (3)

„Napoleon Bonaparte mawiał, że do skutecznego prowadzenia wojny potrzeba tylko trzech rzeczy: pieniędzy, pieniędzy, jeszcze raz pieniędzy. Do szkolenia kadr przyszłej armii również. I Piłsudski starym sprawdzonym obyczajem postanowił zaopatrzyć się w środki finansowe u Rosjan.”

„Pierwsza tego rodzaju akcja miała miejsce jeszcze przed objęciem kierownictwa przez Piłsudskiego. W nocy z 5 na 6 sierpnia 1905r. dokonano symultanicznych napadów na kasy powiatowe w Opatowie, Lubartowie, Sokołowie i Węgrowie.”

„Niestety, akcje ekspropriacyjne stanowiły czasami zbyt dużą pokusę dla ludzi o słabszych charakterach. Działania wbrew obowiązującemu prawu, napady z bronią, duże i łatwe pieniądze. Każda wojna czy rewolucja owocowała gwałtownym wzrostem bandytyzmu, jednak wydarzenia z lat 1904-1907 całkowicie wymknęły się spod kontroli. Podczas napadów wypłacano bojownikom gotówkę ze zdobytych pieniędzy, a wypłatę uzależniano od powodzenia przedsięwzięcia. To demoralizowało, a szeregi rewolucjonistów zasilali również zwyczajni kryminaliści, zwabieni okazją łatwego zarobku. (…) Mnożyły się napady na dwory, plebanie, rezydencje przemysłowców, rabowano sklepy, ze szczególnym uwzględnieniem monopolowych.(…) Piłsudski walczył z bandytyzmem i złodziejstwem we własnych szeregach. Osobiście prowadził niezwykle skromny (wręcz spartański) tryb życia, potwierdzający jego uczciwość finansową.”

„Do zwycięskiej walki z caratem nie wystarczały demonstracje, strajki i zamachy bombowe. Walka o niepodległość wymagała dobrze uzbrojonej i wyszkolonej armii i współpracy z zewnętrznym wrogiem Rosji. I nie tak egzotycznym jak Japonia, ale położonym na kontynencie europejskim.

Do organizacji sił zbrojnych konieczne było sprzysiężenie o charakterze militarnym, co zresztą było bliższe Piłsudskiemu niż typowa partyjna robota. Jedynym miejscem właściwym do rozwoju konspiracji wojskowej pozostawała Galicja, ale nawet tam przygotowania militarne na dużą skalę wymagały zgody władz z Wiednia. To określiło działalność Piłsudskiego na najbliższe lata.”

„Drużyny strzeleckie liczyły już kilka tysięcy osób, a lider partii przeistoczył się w wodza. Wykonawcami woli komendanta stali się najbliżsi współpracownicy i taka forma działalności (poprzez wąską grupę zaufanych osób) pozostała charakterystyczna dla Piłsudskiego do końca życia.”

Cytaty pochodzą z książki: Sławomir Koper „Józef Piłsudski. Życie prywatne Marszałka. Fakty i tajemnice”, wydawnictwo Bellona, Warszawa 2010