Przerwane życie: Niesamowite przesłanie Etty Hillesum

Etty Hillesum to młoda kobieta - jedną z "anonimowych" uczestniczek II wojny światowej i jedna z jej niezliczonych ofiar. Pochodziła z rodziny żydowskiej, studiowała prawo oraz języki i literaturę rosyjską na Uniwersytecie w Amsterdamie. Zaskakiwała swoją seksualną rozwiązłością. Takie życie doprowadziło ją do zaburzeń psychosomatycznych i nawracających napadów depresji. Zwróciła się o pomoc do psychologa i chiromanty Juliusa Spiera. W chwili poznania miał 55 lat był sławnym terapeutą, uznanym w Niemczech i Holandii. To spotkanie stało się dla Etty przełomowe.
Etty zaczęła pisać swój pamiętnik 9 marca 1941 roku. W momencie, gdy zdała sobie sprawę, że jej los będzie losem żydowskich ofiar nazistowskiego prześladowania, które sama nazywa prześladowaniem „w formie totalitarnej, zorganizowanym w skali masowej, obejmującym całą Europę”, stała się świadkiem wspaniałego odkrycia: odkrycia obecności Boga. Odkrycie to było tym bardziej wiarygodne, że nic w dotychczasowym życiu Etty do niego jej nie przygotowywało.
"Początkowo daleka od Boga, odkrywa Go spoglądając w głąb samej siebie. Pisze: "Jest we mnie głęboki dół, który zajmuje Bóg. Czasem mogę się do niego dostać, ale częściej przed jamą leżą kamienie i gruz, wtedy Bóg leży zakopany i muszę go na nowo wygrzebywać". W swym zagubionym i niespokojnym życiu odnajduje Boga właśnie pośrodku wielkiej tragedii XX wieku, Szoah. Ta młoda dziewczyna, krucha i niezadowolona, przemieniona wiarą, staje się kobietą pełną miłości i wewnętrznego pokoju, zdolną powiedzieć: "Żyję w nieustannej zażyłości z Bogiem" – napisał Benedykt XVI.
Czy można odnaleźć Boga w piekle jakim była okupacja niemiecka, getta, obozy zagłady? Etty Hillesum się to udało. Można o tym przeczytać w książce, którą przygotowało Wydawnictwo WAM.

Przerwane życie. Pamiętnik 1941-1943, Wydawnictwo WAM, Kraków 2013.

Oprac. (KB)