Przez odmawianie tej koronki podoba Mi się dać wszystko, o co Mnie prosić będą

Koronka do Miłosierdzia Bożego

Tę koronkę podyktował Pan Jezus Siostrze Faustynie w Wilnie 13-14 września 1935 roku jako modlitwę na przebłaganie i uśmierzenie gniewu Bożego (zob. Dz. 474-476).

Odmawiający tę koronkę ofiarują Bogu Ojcu Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa na przebłaganie za grzechy swoje, bliskich i całego świata, a jednocząc się z ofiarą Jezusa, odwołują się do tej miłości, jaką Ojciec Niebieski darzy swego Syna, a w Nim wszystkich ludzi.
W tej modlitwie proszą również o miłosierdzie dla nas i całego świata i tym samym spełniają uczynek miłosierdzia. Dodając do tego podstawę ufności i wypełniając warunki każdej dobrej modlitwy (pokora, wytrwałość, przedmiot zgodny z wolą Bożą), wierni mogą oczekiwać spełnienia Chrystusowych obietnic, które dotyczą szczególnie godziny śmierci: łaski nawrócenia i spokojnej śmierci. Dostąpią ich nie tylko osoby odmawiające tę koronkę, ale także konający, przy których inni jej słowami modlić się będą. Kiedy przy konającym odmawiają tę koronkę – powiedział Jezus – uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę (Dz. 811). Obietnica ogólna brzmi: Przez odmawianie tej koronki podoba Mi się dać wszystko, o co Mnie prosić będą (Dz. 1541), jeżeli to (…) będzie zgodne z wolą Moją (Dz. 1731). Wszystko bowiem, co jest niezgodne z wolą Bożą nie jest dobre dla człowieka, zwłaszcza dla jego wiecznej szczęśliwości.
Przez odmawianie tej koronki – powiedział w innym miejscu Pan Jezus – zbliżasz ludzkość do Mnie (Dz, 929). Dusze, które odmawiać będą tę koronkę, miłosierdzie Moje ogarnie (…) w życiu, a szczególnie w śmierci godzinie (Dz.754).

Św. Siostra Faustyna Kowalska ZMBM, Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej. Wydawnictwo Misericordia, Kraków 2014, wydanie trzecie. www.misericordia.faustyna.pl . Wprowadzenie str. 18-19. 

     Wybór i opracowanie, MB.