Trwa wczytywanie strony. Proszę czekać...
Piątek, 29 marca. Imieniny: Marka, Wiktoryny, Zenona
30/11/2022 - 16:45

Choroba Kawasaki dotyka głównie małe dzieci. Jak rozpoznać objawy?

Choroba Kawasaki to m.in. ostry stan zapalny tętnic u małych dzieci, który rozpoczyna się wysoką gorączką. Łatwo ją pomylić z powszechnymi infekcjami wirusowymi. Choroba Kawasaki jest uleczalna, ale nierozpoznana w porę może prowadzić do śmierci lub spowodować groźne powikłania.

Choroba Kawasaki (zwana także chorobą Kawasakiego, zespołem Kawasakiego, zespołem skórno- śluzówkowo- węzłowym) to ostra choroba układowa wieku dziecięcego. Charakteryzuje się uogólnionym zapaleniem małych i średnich naczyń tętniczych oraz dużych naczyń wieńcowych (to one zaopatrują mięsień sercowy w tlen i substancje odżywcze). 

Choroba Kawasaki charakteryzuje się gwałtownym oraz ostrym przebiegiem i zwykle dotyka małe dzieci. Początkowo sądzono, że jest wirusową chorobą, która po pewnym czasie mija samoistnie. Okazało się jednak, że choroba Kawasaki jest bardzo groźna – atakuje naczynia w każdym narządzie i może prowadzić do zgonu chorego! Dzieje się tak, ponieważ zajmuje naczynia wieńcowe oraz inne naczynia zaopatrujące w tlen ważne organy.

W Polsce choroba Kawasaki występuje stosunkowo rzadko, jednak ze względu na groźne powikłania, takie jak tętniaki naczyń wieńcowych, stanowi główną przyczynę nabytych chorób serca wśród dzieci. Jej podłoże nie jest do końca poznane, ale u jej przyczyn dopatruje się szkodliwego wpływu pewnych czynników na funkcjonowanie układu immunologicznego. Mówi się, że mogą to być wirusy, bakterie i toksyny, które skutkują nasiloną reakcją układu odpornościowego.

Choroba Kawasaki – objawy

Na chorobę Kawasaki chorują małe dzieci (największy odsetek stanowią maluchy w wieku 18 miesięcy), z przewagą chłopców. Zachorowania notuje się zazwyczaj w okresie jesiennym, zimą i wczesną wiosną. Choroba Kawasaki może przypominać do złudzenia inne choroby wieku dziecięcego – odrę, płonicę czy zapalne choroby naczyń.

Typowym objawem choroby jest wysoka i ciężka do opanowania gorączka (38,8 – 40 °C)  o niejasnej przyczynie, trwająca powyżej 5 dni i niereagująca na antybiotykoterapię. Pojawia się obustronne zapalenie spojówek i zmiany błony śluzowej w jamie ustnej- zaczerwienione gardło, malinowy (truskawkowy) język, wysuszone, zaczerwienione i popękane wargi. Typowe zmiany na kończynach obejmują rumień i obrzęk dłoni oraz podeszw stóp lub płatowe złuszczanie się naskórka na palcach rąk i nóg, w podostrej fazie choroby.

Na ciele pojawia się wielopostaciowa, niecharakterystyczna wysypka. Może przypominać wysypkę występującą w odrze czy płonicy, najbardziej widoczna jest zwykle na tułowiu. Dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych szyjnych powyżej 1,5 cm średnicy, najczęściej asymetrycznie. Mogą pojawić się także objawy towarzyszące np. zapalenie stawów, dolegliwości żołądkowo- jelitowe, zapalenie płuc, ucha środkowego czy opon mózgowo- rdzeniowych, drgawki gorączkowe, żółtaczka, naciek i zaczerwienienie w miejscu szczepienia na gruźlicę.

U około 30% dzieci proces chorobowy obejmuje tętnice wieńcowe. Powikłania sercowe, takie jak tętniaki i zakrzepy naczyń wieńcowych, zaburzenia rytmu serca, niedokrwienie mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego i osierdzia, a nawet nagły zgon to najpoważniejsze powikłania choroby.

Jak rozpoznać chorobę Kawasaki?

Kluczowym elementem diagnostyki jest wykluczenie wszystkich schorzeń, mogących objawiać się w podobny sposób. Jedynym narzędziem diagnostycznym jest obserwacja pacjenta w kierunku objawów najpewniej świadczących o chorobie Kawasakiego. Istnieją sprecyzowane kryteria kliniczne, które muszą wystąpić, aby móc postawić pewne rozpoznanie. Należą do nich:

  • wykluczenie innych chorób;
  • gorączka trwająca przynajmniej 5 dni;
  • oraz 4 z 5 wymienionych niżej elementów:
  • wielopostaciowa wysypka,
  • rumień i/lub obrzęk dłoni i stóp,
  • powiększenie szyjnych węzłów chłonnych (>1,5 cm),
  • przekrwienie spojówek obu gałek ocznych,
  • zaczerwienienie gardła i/lub błony śluzowej jamy ustnej oraz pękanie warg.

W rozpoznaniu pomocne są badania laboratoryjne krwi, w których dominują:

  • wysokie OB, wzrost CRP,
  • zmniejszona ilość neutrofilów (neutropenia), erytrocytów (niedokrwistość),
  • podwyższony poziom enzymów wątrobowych i α1-antytrypsyny,
  • zwiększona ilość płytek krwi, IgE,
  • obniżony poziom albumin.

Do wykrycia stanów zapalnych serca i tętniaków konieczne jest wykonanie badania echokardiograficznego, rezonansu bądź tomografii.

Zobacz też: Łojotokowe zapalenie skóry: przyczyny, objawy, leczenie

Jak leczyć chorobę Kawasaki?

Leczenie choroby Kawasaki opiera się o dożylne podawanie immunoglobulin. Są to naturalnie występujące w organizmie cząsteczki o działaniu przeciwzapalnym i modulującym układ immunologiczny w naszym organizmie. Dodatkowo kwas salicylowy i metyloprednizolon. To połączenie leków wzmacnia działanie przeciwzapalne. Jeśli nastąpi szybka diagnoza choroby i leki zostaną włączone, zanim zapalenie obejmie duże naczynia, stosowanie powyższej terapii jest w zupełności wystarczające. Choroba najczęściej ustępuje sama po jakimś czasie. W przypadku wystąpienia powikłań konieczne będzie leczenie specjalistyczne. Powikłania dotyczą przerostu tętnic, w związku z tym zazwyczaj leczenie kardiologiczne trwa długo, a czasem nawet kończy się zabiegiem chirurgicznym.

[email protected],  fot. freepik.







Dziękujemy za przesłanie błędu