Opieka nad starszym rodzicem – trauma, przymus czy naturalna kolej rzeczy?

To normalne, że rodzice na starość czują się gorzej, są mniej sprawni i pojawiają się u nich pierwsze dolegliwości. Niektóre objawy są bagatelizowane, inne pozostają niezauważone. Są jednak symptomy, które powinny wzbudzić naszą czujność. Na pewno raz na jakiś czas odwiedzasz swoich rodziców. Zacznij uważnie się im przyglądać. Dopytuj o zdrowie, samopoczucie i o to, jak sobie radzą.

Większość objawów nie powinna nas niepokoić. Żeby dowiedzieć się, jakie sygnały mogą być ostrzeżeniem, warto odpowiedzieć sobie na poniższe pytania:

• Czy rodzic ma problemy z pamięcią, wzrokiem albo słuchem?
• Czy ma problemy z poruszaniem się?
• Czy potrafi sam o siebie zadbać?
• Czy cierpi na depresję, ma lęki lub traci głowę dla niektórych spraw?
• Czy choruje na poważne choroby?
• Czy we własnym domu czuje się bezpiecznie?
• Czy wychodzi na zewnątrz i spotyka się z innymi ludźmi?
• Czy chudnie albo nie ma apetytu?

W sytuacji, gdy zauważysz niepokojące objawy, porozmawiaj z rodzicem i spróbuj namówić go do wykonania badań. To może być trudne, jednak nie zniechęcaj się. Postawienie prawidłowej diagnozy jest bardzo ważne, zwłaszcza w obliczu rozprzestrzeniającej się epidemii koronawirusa.

Zobacz także: Seniorze, odkryj swoją pasję!

Jeśli nie mieszkasz z rodzicami, pomyśl o zamontowaniu w ich domu pewnych udogodnień, które ułatwią im funkcjonowanie na co dzień, np. krzesełko i uchwyt pod prysznicem lub wyższa toaleta. W aptekach dostępne są specjalne pudełeczka na lekarstwa, z podziałem na szufladki dedykowane na rano, południe i wieczór. Notes z magnesem na lodówce może być pomocny dla rodziców, którzy zaczynają mieć kłopoty z pamięcią.

Czytaj też: Nie starzeje się ten, kto nie ma na to czasu. Otwarcie Klubu Seniora w Siedlcach

Jeśli okaże się, że stan rodzica jest poważny, nie daj się zwariować. Na pewno wszystko masz pod kontrolą. Rozwiązania są trzy – każde ma swoje plusy i minusy. Można zatrudnić profesjonalnego opiekuna osoby starszej, zdecydować się na zakład opieki lub samemu zatroszczyć się o rodziców. Nie zapominaj o sobie. Opieka nad chorym rodzicem bywa naprawdę ciężka, nie tylko pod względem fizycznym, ale także psychicznym. Nie pomożesz potrzebującemu, jeśli sam będziesz potrzebował pomocy. Prawdopodobnie masz pod opieką dzieci i jesteś aktywny zawodowo. Żaden rodzic nie chciałby, abyś z siebie rezygnował. Pamiętaj.

[email protected], fot. pixabay.com