Trwa wczytywanie strony. Proszę czekać...
Czwartek, 18 kwietnia. Imieniny: Apoloniusza, Bogusławy, Goœcisławy
20/02/2016 - 19:30

Korzenna jakiej nie znacie.Kawalerowie Virtuti Militari

Wśród znamienitych postaci, jakie zapisały się na kartach historii gminy Korzenna szczególne miejsce zajmują Franciszek Kantor i Stanisław Hojnor. To Kawalerowie Virtuti Militari, najwyższego polskie odznaczenia wojskowego, nadawanego za wybitne zasługi bojowe.

Franciszek Kantor urodził się 26 listopada 1898 roku w Niecwi. W latach 1917–1918 walczył na froncie włoskim w 20. Galicyjskim Pułku Piechoty. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości służył w stopniu sierżanta w 1. Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu. Brał udział w wojnie z bolszewikami, odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari.

W 1921 roku Kantor przeszedł do cywila. Pracował jako szewc i strażnik kolejowy w Kamionce Wielkiej. Podczas okupacji niemieckiej organizował konspirację Związku Walki Zbrojnej  na terenie gminy Korzenna. Działal pod pseudonimem  „Wiktor” i „Sierżant”. Przewoził broń pociągami na stację PKP w Nowym Sączu. Został  aresztowany przez Niemców w kwietniu 1941 roku. Trafił do obozu w Auschwitz, gdzie zmarł 28 sierpnia 1941 roku.

Stanisław Hojnor był rodem z Jasiennej. Urodził się 28 kwietnia 1896 roku. Był absolwentem gimnazjum w Stryju, które ukończył w 1914 roku. Zapisał się w historii jako legionista, i obrońca Lwowa w 1918 roku. W randze kapitana uczestniczył w wojnie z bolszewikami w 1920 roku. Wsławił się 7 maja pod Rzyszczowem pod Kijowem, gdzie dowodząc 7. kompanią poprowadził kontratak, dzięki któremu zatrzymano nieprzyjaciela, biorąc jeńców i zdobywając sprzęt wojskowy. W uznaniu odwagi i bohaterstwa odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari (nr 7988). Poległ niedługo potem, 21 sierpnia 1920 r. pod Aleksandrówką koło Siemiatycz.

Ciało kapitana przewieziono na lawecie do rodzinnej wsi, gdzie znajduje się jego mogiła opatrzona symbolem VM (inskrypcja podaje błędne miejsce śmierci – Nowogródek).

Siostra Stanisława, powstaniec warszawski, ps. „Lusia”, dożyła sędziwego wieku, zmarła w 2007 r. mając 98 lat. Męża kpt. Eugeniusza Justyniaka straciła we Wrześniu 1939, 14-letniego syna Stanisława w powstaniu warszawskim.

(mika)

Źródło: J. Leśniak, Samorządna Korzenna







Dziękujemy za przesłanie błędu