Kiedyś zarzucili jej plagiat. Czy teraz stanie na czele ministerstwa?

• Annalena Baerbock jest liderką Partii Zielonych.
• Była oficjalną kandydatką na stanowisko kanclerza.
• Wpadki wizerunkowe i oskarżenie o plagiat zaszkodziły jej kampanii wyborczej.
• Annalena Baerbock jest deputowaną do Bundestagu od 2013 roku.
• Liderka Partii Zielonych ma duże szanse, aby zostać następnym ministrem spraw zagranicznych Niemiec.

Annalena Baerbock jest przedstawicielką młodszego pokolenia niemieckich polityków. Urodziła się w 1980 roku w Hanowerze. Po zdaniu matury rozpoczęła studia politologiczne i prawnicze na Uniwersytecie w Hamburgu. Następnie obroniła pracę magisterską z prawa międzynarodowego na London School of Economics (LSE). Była doktorantką na Wolnym Uniwersytecie Humboldta w Berlinie, ale nie dokończyła tam studiów.

Jest członkinią Partii Zielonych od 2005 roku. W latach 2009-2013 pełniła obowiązki przewodniczącej okręgu swojej partii w Brandenburgii. Przez rok (2008-2009) była referentem ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa grupy parlamentarnej Partii Zielonych w Bundestagu. Od 2013 roku sama jest deputowaną do Bundestagu. Do 2017 roku pełniła funkcję rzecznika ds. polityki klimatycznej frakcji parlamentarnej Zielonych.

W styczniu 2018 roku została wybrana na współprzewodniczącą Partii Zielonych (razem z Robertem Habeckiem). Od tej pory jest uważana za liderkę swojego ugrupowania. W kwietniu 2021 roku otrzymała nominację na kandydatkę Zielonych na stanowisko kanclerza. Konferencja partyjna zatwierdziła jej nominację w czerwcu, uzyskała 98,6% głosów delegatów. Stała się drugą kobietą po Angeli Merkel, która ubiegała się o najważniejszy urząd w państwie.

W trakcie kampanii wyborczej obwiniano Annalenę Baerbock o brak doświadczenia w rządzeniu (nie była nigdy członkinią rządu federalnego ani landowego). Szybko okazało się, że nie jest to największy problem kandydatki na kanclerza. 17 czerwca 2021 roku Baerbock zaprezentowała swoją książkę „Jetzt. Wie wir unser Land erneuern” („Teraz. Jak odnowimy nasz kraj”). Przedstawia w nim swój światopogląd i cele polityczne, częściowo przemieszane z osobistymi doświadczeniami. Kilka dni po premierze, Stefan Weber (austriacki badacz mediów i „łowca plagiatów”) opublikował listę fragmentów tekstu, które określił jako plagiat lub naruszenie praw autorskich.

Baerbock początkowo odpierała zarzuty, twierdząc, że zaczerpnęła fakty jedynie z ogólnodostępnych źródeł. W toku debaty publicznej przyznała, że nie podała listy źródeł i popełniła błąd, i zapowiedziała, że dokona stosownej korekty. Książka Baerbock wywołała debatę na temat oskarżeń o plagiat oraz dwuznacznej reakcji Partii Zielonych na tę sytuację. W listopadzie (już po wyborach) Baerbock ogłosiła, że nie będzie nowego wydania książki, ponieważ zabrakło jej czasu na niezbędną korektę.

Pomimo początkowo bardzo korzystnych sondaży, Partia Zielonych zajęła dopiero trzecie miejsce w wyborach do Bundestagu. Zwycięsko z kampanii wyborczej wyszła partia SPD z Olafem Scholzem na czele. Układ sił w nowej kadencji parlamentu daje szansę na wejście Zielonych do koalicji rządowej. Obecnie najbardziej prawdopodobna jest tzw. „Ampel-Koalition” (koalicja sygnalizacji świetlnej) złożona z SPD, Partii Zielonych oraz FDP. Liderzy zainteresowanych partii po kilku tygodniach negocjacji podpisali porozumienie.

Wszystkie ugrupowania musiały pójść na kompromisy. Zieloni również zrezygnowali z większości radyklanych rozwiązań klimatycznych. Udało im się przeforsować zapis o wycofaniu się z energetyki węglowej do 2030 roku (obecne plany zakładają wycofanie się do 2038 roku). W ramach podziału stanowisk ministerialnych, Zieloni otrzymają tekę federalnego ministra spraw zagranicznych. Według doniesień medialnych ma ją objąć właśnie Annalena Baerbock.

Pomimo wpadek w trakcie kampanii wyborczej i wyniku głosowania poniżej oczekiwań, Annalena Baerbock pozostała liderką Partii Zielonych. Obecnie jest na najlepszej drodze do objęcia bardzo ważnego stanowiska w rządzie federalnym. Będzie to jej największy sukces w karierze politycznej. Baerbock ma przed sobą jeszcze wiele lat działalności i na pewno nie zrezygnuje z rywalizacji o najważniejszy urząd w Republice Federalnej Niemiec. (Stefan Kasprzyk, fot. Pixabay)