Pisanki Zofii Mirek to przykłady stylu sądeckiego. Zobaczcie sami te cudeńka

Pisanki wielkanocne tworzyła od ponad 15 lat, potrafiła ozdabiać je do nocy. Zofia Mirek, twórczyni ludowa, której już niestety nie ma z nami, uwielbiała motywy kwiatowe i nawiązania do kultury sądeckiej. Jej pisanki to prawdziwe arcydzieła.

- Moja mama przez wiele lat promowała swoją regionalną twórczością Nowy Sącz. Uczestniczyła w Jarmarkach Świątecznych, organizowała wystawy - wspomina córka Maria Mirek-Legutko. - Niestety, choroba szybko nam ją zabrała. Ale jest z nami właśnie przez to, co tworzyła, jej artystyczna dusza nadal zachwyca. Myślę, że moja mama stworzyła styl, który możemy nazwać sądeckim.

Postać pani Zofii przypomnieliśmy przy okazji konkursu na najładniejszą pisankę z sądeckim motywem. Jeszcze dwa lata temu twórczyni ludowa prezentowała swoje piękne wyroby na sądeckim rynku. Całą rozmowę możecie obejrzeć na wideo.

Pisanki wielkanocne to nie jedyna rzecz, jaką zajmowała się sądeczanka. Zosia Mirek była nominowana w plebiscycie o „Nagrodę Społeczno-Kulturalnego Towarzystwa Sądeczanin” w kategorii „osoba fizyczna” w 2014 roku. Była kobietą niezwykle utalentowaną. Swoje umiejętności twórcze rozwijała w różnych kierunkach, jakie stwarzała jej sztuka. Tworzyła obrazy sakralne na szkle i różnych materiałach.

Pani Zofia była osobą bardzo aktywną, inicjatorką różnych działań twórczych. Podejmowała różnego rodzaju przedsięwzięcia lokalne, charytatywne i społeczne. Oprócz malarstwa tworzyła także plastykę obrzędową – pisanki malowane, palmy, kwiaty z bibuły oraz haftowała. Za swój wkład w propagowanie kultury i historii regionu została wyróżniona Nagrodą Ministra Kultury.

Niech prace śp. Zofii Mirek będą dla Czytelników inspiracją w tworzeniu własnych pisanek z sądeckim motywem. Zdjęcia swoich prac możecie wysyłać nam do końca Wielkanocnego Poniedziałku na adres [email protected] lub za pomocą mediów społecznościowych. O konkursie przeczytasz więcej tutaj: Najpiękniejsze pisanki z sądeckim motywem. Czekamy na wasze zdjęcia (fot. archiwum prywatne Marii Mirek-Legutko)