Nowy wyrok TSUE. unieważnienie umowy kredytu we frankach dotyczy także spłaconego już kapitału

Do rozpatrzenia przez Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej trafił wniosek w kolejnej polskiej sprawie (C-140/22). Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia wniósł o rozstrzygnięcie kwestii, które pojawiły się w związku z uchwałą Sądu Najwyższego z 7 maja 2021 r. (sygn. III CZP 6/21). W uzasadnieniu do tej uchwały SN wskazał, że skutki nieważności umowy biegną od chwili złożenia przez klienta oświadczenia, że nie wyraża zgody na utrzymanie w mocy nieuczciwego warunku, jest świadomy konsekwencji nieważności umowy i wyraża zgodę na nieważność umowy.

Umowa nieważna także w części dotyczącej spłaconego już kredytu

Najważniejsze postanowienie dotyczy skutków unieważnionej umowy o kredyt frankowy. TSUE wskazał, że banki rozliczając unieważnioną umowę kredytową nie mogą zachować odsetek kapitałowych naliczonych w toku wykonywania umowy. Mówiąc inaczej – umowa i jej skutki finansowe nieważne są od samego początku.

Drugie z kolei to wskazanie, że nie można uzależniać możliwości wykonywania praw przez konsumenta od złożenia przez niego oświadczenia przed sądem, że nie wyraża zgody na utrzymanie w mocy nieuczciwego warunku, że jest świadomy konsekwencji nieważności umowy i wyraża zgodę na nieważność umowy. Oświadczenie konsumenta jest jednak konieczne, ale może być również złożone poza sądem.

Oba rozstrzygnięcia są zgodne z dotychczasowym orzecznictwem polskich sądów, z Sądem Najwyższym włącznie.

Kolejne ważne rozstrzygnięcie TSUE już 14 grudnia 2023 r.

Jak przypomina Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK), 14 grudnia zapadnie kolejne ważne rozstrzygnięcie dla banków i frankowiczów. W sprawie C-28/22 TSUE odpowie na pięć pytań prejudycjalnych Sądu Okręgowego w Warszawie, w związku z uchwałą SN z 7 maja 2021 r. w sprawie terminu biegu przedawnienia roszczeń banku.

Trybunał wówczas rozstrzygnie kwestię rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia dla banku: czy biegnie on od zgłoszenia przez konsumenta roszczeń wobec przedsiębiorcy, czy od złożenia przez konsumenta oświadczenia o skutkach, jakie wiążą się z brakiem możliwości dalszego obowiązywania umowy, czy też od zweryfikowania w postępowaniu sądowym wiedzy konsumenta odnośnie do skutków czy wydania przez sąd prawomocnego wyroku rozstrzygającego spór.

Ponadto Trybunał odniesie się do pytania czy przedsiębiorca powinien sam zweryfikować, czy konsument zna skutki wysunięcia roszczeń oraz do pytania o stosowanie prawa zatrzymania, które powoduje, że przedsiębiorca nie musi płacić odsetek od czasu złożenia oświadczenia o zatrzymaniu; czy jego stosowanie nie jest sprzeczne z zasadą skuteczności dyrektywy 93/13.   ([email protected]) fot. WilliamCho/pixabay  © Materiał chroniony prawem autorskim