Bardejov: wydarzenia kulturalne w lipcu 2021 roku

Bardejov jest jednym z najstarszych i najlepiej zachowanych miast słowackich, którego historyczne centrum zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.

To miasto o ponad 777-letniej historii. miasto, którego historycznym rdzeniem jest wyjątkowo zachowany zespół urbanistyczny o strukturze średniowiecznego miasta. Bardejov, ze światowej sławy uzdrowiskiem, piękną otaczającą przyrodą jest również kulturalnym i społeczno-gospodarczym centrum Górnego Szaryszu.

Bardejov leży po obu stronach rzeki Topla w zachodniej części Beskidu Niskiego i Wyżyny Ondawskiej, na skrzyżowaniu szlaków turystycznych: zachód - wschód od Tatr przez Starą Lubownię i Duklę, którą od południa przecina trasa z Węgier przez Koszyce i Preszów do granicy z Polską. Powiat bardejowski jest połączony z Polską 60-kilometrową granicą z wyznaczonymi niegdyś trzema przejściami granicznymi i dwoma przejściami dla małego ruchu granicznego.

Najstarsza wzmianka o Bardejowie pochodzi z 1241 roku i znajduje się w Kronice Ipatiewa. W dokumencie z 1247 r., którego odpis możemy zobaczyć w archiwum powiatowym w Bardejowie, król Bela IV. rozstrzyga spory terytorialne między niemieckimi osadnikami z Preszowa a działającym tu już zakonem cystersów.

Bardejov słynął w przeszłości z surowego wymiaru sprawiedliwości. Miasto miało własnego kata, uzyskując prawo miecza w 1365 roku. Przestępstwa były surowo ścigane, a śmierć przez powieszenie bardzo powszechnym wyrokiem. Cięcie uważano za łagodniejszą i mniej upokarzającą karę. W Bardejowie wyroki były wykonywane w miejscu, które do dziś istnieje za murami miejskimi - ta latarnia jest jednym z najstarszych zabytków architektury w mieście. Jako przykład surowej sprawiedliwości miasta możemy przytoczyć zapis z 1573 r., który mówi, że niejaki Ján Repka został skazany na śmierć za kradzież kobiecej chusty. Tego samego dnia kat ściął mu głowę.

W średniowieczu najważniejszym rzemiosłem bardejowskim było tkactwo. Pod względem ilości produktów i organizacji żadne inne rzemiosło nie mogło się z nim równać. Produkcja średniowieczna była następstwem rozwiniętej produkcji włókienniczej pierwotnej ludności słowiańskiej, na którą wpłynęli później niemieccy koloniści ze Śląska, gdzie tkactwo miało długą tradycję. Pierwsze dane o produkcji włókienniczej w Bardejowie zachowały się z 1407 roku. Najważniejszym wyrobem włókienniczym w mieście był płótno, rocznie produkowano 240 000 łokci płótna i sukna, co po przeliczeniu odpowiada 140,4 kilometra.

Polacy często określają rejon Bardejova mianem Spisza. Słowacy jednak używają nazwy Szarysz, od dawnego, węgierskiego komitatu Sáros. Po rozpadzie Królestwa Węgier w 1918 Szarysz znalazł się najpierw w granicach Czechosłowacji, potem Słowacji. Od 1923 roku nie jest jednostką administracyjną, jednak nazwa „Šariš” pozostała w powszechnym użyciu.

Sprawdź, co jeszcze dzieje się w Bardejovie w lipcu:

Mikroprojekt „Przystanek Kultura” współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Interreg V-A Polska – Słowacja 2014 – 2020.