Dziś Dzień Mamy. Dziękujemy im za wartości, które nam przekazały. Także te lachowskie...

Mama. To już niemal instytucja. Jest wszędzie tam gdzie jej potrzebujemy lub gdzie jej pomocy i obecności życzylibyśmy sobie.

W tym szczególnym dniu należą się Im słowa uznania i podziękowania za wszelkie dobro od nich wyświadczone. Mamy poniekąd dbają o przekazanie nam wartości, ciepła ogniska domowego i tradycji wyniesionych z domu. Szczególnie widoczne pozostaje to na Sądeczyźnie. Poniżej prezentujemy specjalnie przygotowany na tę okazję wiersz, nie inaczej jak po lachowsku. Autorką słów jest pani Małgorzata Kmiecik, regionalistka, propagatorka kultury Lachów Sądeckich, instruktorka Zespołu Regionalnego Brzeźnioki.

"Matka zawsze w dziecka patrzy
Płonad zycie kłocho je
A gdy łone dorastajom
Co ty wortos - dowiys sie...

Bło jak małe toś potrzebno
I bez ciebie ani rus!
Wnet sie nawet nie spłodziejes
Ady łone duze jus!

Łooo ...jak łony cie kochajom
I MAMUSIU cie wołajom
I po rokach cie całujom
I słuchajom, usługują

Hojco z cejcom byś jom dała
Byles ino zdrowie miała
Nawet w łogioń byś skłocuła
Byleś miłość łod nik cuła...

Babcia zawsze godówała:
Cekej...bedzies swoje miała...
To zrozumiys jak to jes
Mortw sie, pitraś , ryktuj, pierz...

Wiys co Babciu? Racjoś miała!
Błos ty swoje wychowała!
A gdy z gniozda wyleciały
To cie dali sonuwaly.

Tak to w zyciu dzieje sie
Póki zyjes- mortwis sie
Zeby jom sie nic nie stało
I frasunków buło mało...

A cy łony to uwidzom?
Jo ta nie wiom jak to jes...
Młoze kiejsik zauwozom
Ześ Matkom do kłońca jes! "

(M.K.)