Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie. 2 maja przypada Dzień Flagi

„Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie, /A na tej fladze, biel i czerwień,/ Czerwień to miłość,/ Biel serce czyste,/ Piękne są nasze barwy ojczyste.” Ten wiersz Czesława Janczarskiego zna każde dziecko. Biało-czerwone barwy zajmują w historii naszego kraju szczególne miejsce. Pierwszym aktem prawnym je regulującymbyła podjęta w 1831 r., podczas powstania listopadowego, uchwała połączonych izb sejmowych polskiego parlamentu ws. wprowadzenia kokardy narodowej. Uznane za symbol narodowy zostały w 1919 roku, niedługo po tym, jak Polska po 123 latach zaborów odzyskała niepodległość.

- Za barwy Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się kolory biały i czerwony, w podłużnych pasach, równoległych, z których górny – biały, dolny zaś – czerwony – głosiła treść ustawy. W 1928 r. zostało to doprecyzowane rozporządzeniem Prezydenta RP. - Barwami państwowymi są kolory biały i czerwony w dwóch poziomych równoległych pasach o równej szerokości i długości, z których górny jest biały, dolny zaś czerwony. Kolor czerwony odpowiada barwie cynobru – brzmiał zapis uchwały.

Co ciekawe, polskie barwy, jako jedne z nielicznych, mają pochodzenie heraldyczne - od herbów Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Biel została zaczerpnięta zarówno od Orła jak i Pogoni – rycerza galopującego na koniu. Czerwień to natomiast nawiązanie do tła tarcz herbowych. W polskiej heraldyce kolor godła jest ważniejszy niż kolor tła. To właśnie dlatego biel znajduje się w naszej fladze u góry.  Wobec powyższego, nie mogło zabraknąć święta, które nawiązuje do polskiej flagi. Ustanowione zostało jednak stosunkowo niedawno.

15 października 2003 roku do marszałka sejmu - Marka Borowskiego, wpłynął projekt autorstwa posła Platformy Obywatelskiej Edwarda Płonki. Dotyczył zmiany ustawy o godle, barwach i hymnie RP oraz postulował ustanowienie 2 maja dniem Flagi RP. Dlaczego wybrano właśnie taką datę? Chodziło m.in. o wypełnienie wolnego dnia między 1 a 3 maja. Nie jest to jednak jedyny powód. 2 maja 1945 roku polscy żołnierze z 1. Dywizji Kościuszkowskiej wywiesili polską flagę na Kolumnie Zwycięstwa w Berlinie. Było to bardzo ważne wydarzenie. Nasi żołnierze przyczynili się bowiem do pokonania Niemiec i tym samym zakończenia II wojny światowej. W czasach PRL-u flagi obowiązkowo wtedy zdejmowano, aby nie były widoczne podczas obchodzonego 3 maja Święta Konstytucji. Tego samego dnia jest także świętowany za granicą Światowy Dzień Polonii.

Sam poseł Płonka wspominał, że przez wiele lat mieszkał w Szwecji, gdzie Dzień Flagi jest dniem państwowym. Jak mówił, tym kraju barwy narodowe są bardzo szanowane, a flaga jest elementem codziennego życia. Bardzo mu się to podobało, dlatego, kiedy został posłem, powróciła u niego chęć nadania również naszej fladze szczególnej rangi.

Ustanowienie święta nie należało jednak do najprostszych. Poseł Płonka, należący do partii opozycyjnej, musiał przekonać do poparcia ustawy innych parlamentarzystów. Ostatecznie, w styczniu 2004 roku 397 posłów zagłosowało „za”. Na tym jednak komplikacje się nie zakończyły. Senat wniósł bowiem poprawkę zmieniającą nazwę święta na Dzień Orła Białego. Rozpoczęły się kolejne szerokie konsultacje. Sejm poprawki nie przyjął i 20 lutego ustanowił oficjalnie Dzień Flagi Rzeczpospolitej Polskiej.

Od tamtej pory 2 maja organizowane są różnego rodzaju obchody i akcje patriotyczne. Powszechne jest również noszenie kokardy narodowej. Zwyczaj ten kontynuują kolejni prezydenci – Lech Kaczyński, Bronisław Komorowski i Andrzej Duda. Również przed domami wywieszane są flagi. Ulice, bloki, mieszkania, instytucje… wszystkie budynki „toną” wówczas w bieli i czerwieni.

Warto także wspomnieć, czym się różni się flaga od barw narodowych. Powszechny jest widok, zwłaszcza podczas wydarzeń sportowych, pisania na „biało-czerwonej” nazw miejscowości czy innego rodzaju haseł. Dla wielu osób jest to oburzające i świadczy o braku szacunku do symboli. Czy mają w tym przypadku rację? Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji wydało specjalny przewodnik, w którym określa zasady obchodzenia się z flagą.

- Flaga Rzeczypospolitej Polskiej składa się z dwóch poziomych pasów równej szerokości, białego  u  góry i czerwonego u dołu, w proporcjach 5:8. Zwyczaj umieszczania napisów i rysunków przez kibiców obserwujących zawody sportowe jest dopuszczalny wyłącznie na barwach narodowych. Te ostatnie nie mają określonych proporcji – czytamy w dokumencie. Kluczowe są zatem wymiary. Nie łamiemy prawa, jeśli barwy, na których napis został umieszczony, mają proporcje inne niż wskazane.

Dzień Flagi obchodzony 2-go maja podkreśla jak ważną rolę odegrała ona w naszej historii i jak bardzo należy ją szanować. Chociaż droga do ustanowienia święta była długa, to ostatecznie wszystko się powiodło. Tego dnia szczególnie należy więc pamiętać o znaczeniu biało-czerwonych barw. W przeszłości w ich obronie ginęli przecież nasi rodacy. ([email protected])