Trwa wczytywanie strony. Proszę czekać...
Sobota, 18 maja. Imieniny: Alicji, Edwina, Eryka
26/06/2013 - 16:50

Czytelnia Sądeczanina: Pogawędki z Karolcią przy herbacie

Dziecko to też człowiek. Może nawet mądrzejszy, uważniejszy i bardziej spójny od dorosłych – to jedno z początkowych odkryć, którego może dokonać Czytelnik oddając się lekturze książki Macieja Bennewicza "Rozmowy z Karolcią czyli coaching przy herbacie".
Maciej Bennewicz

Rozmowy z Karolcią czyli coaching przy herbacie

Warszawa 2013
Studio Emka


• Kto potrzebuje twojej obecności?
• Czyjej obecności potrzebujesz?
• Czym jest twoja dorosłość?
• Przypomnij sobie przekonania, które zmieniłeś/zmieniłaś i dzięki temu twoje życie zmieniło się na lepsze.
• Czego lub kogo nie słyszysz?
• Skąd wiesz, że jesteś rozumiany/rozumiana?
• Co sprawi, że powiesz o sobie, jestem młody/młoda i mądry/mądra, bez względu na to ile masz lat?

To tzw. pytania graniczne. Szczególny rodzaj pytań, których istotą jest skuteczność i siła. „Jak będzie brzmiało twoje pytanie graniczne dziś, w tej sprawie, w tym momencie życia? – pyta Maciej Bennewicz, autor książki „Rozmowy z Karolcią czyli coaching przy herbacie”. „Mamy różne pytania graniczne dla różnych spraw i zadań, ale także w różnych etapach życia inne pytanie jest dla nas graniczne, czy li kluczowe dla zmiany” – dodaje autor.

Dzieci uwielbiają pytać. To jeden z ich sposobów na poznawanie świata. Potrafią zadawać także pytania graniczne. Proste, zwyczajne o wielkie sprawy. „Kiedy uważnie wsłuchasz się w głos dzieci, w ich ciekawość, szybko okaże się, że niemal każde zadane przez nie pytanie jest pytaniem granicznym. (…) Pytanie jest często nie do ciebie, ile dla ciebie. Kiedy to zrozumiesz, dzieci przestaną cię irytować i zaczniesz czerpać z ich zmysłu obserwacji energię, refleksję, nowy punkt widzenia, czerpać jak ze źródła” – pisze Bennewicz.
Książka to cykl rozmów dotyczących rozwoju osobistego, a zarazem życia współczesnej, polskiej rodziny, prowadzonych przez autora, doświadczonego coacha, z ośmioletnią, a pod koniec książki, dziewięcioletnią Karolcią, członkiem dalszej rodziny. Nie znamy pokrewieństwa. Dziewczynka zwraca się do narratora – wujciu, przyjmując postawę wnikliwego obserwatora życia codziennego. Zadaje mnóstwo pytań, nierzadko przypierając narratora do muru, wprowadzając w konfuzje lub po prostu zmuszając do zajęcia stanowiska w niełatwych sprawach. Na przykład:
• Dlaczego dorośli są wobec siebie okrutni, a potem się rozwodzą, chociaż wcześniej deklarowali miłość?
• Dlaczego nakazują dzieciom zachowywanie zdrowych standardów życia [na przykład ograniczanie słodyczy] a sami palą tytoń?
• Z jakiego powodu sankcjonuje się przemoc wobec zwierząt i przemysł rzeźny, a dzieciom nie mówi się prawdy o pochodzeniu mięsnych potraw?

Dziecko to też człowiek. Może nawet mądrzejszy, uważniejszy i bardziej spójny od dorosłych – to jedno z początkowych odkryć, którego może dokonać czytelnik.


Artur Negri






Dziękujemy za przesłanie błędu