Roman Badin – jego materiały śledcze odbiły się w Rosji szerokim echem

Do dziennikarstwa przyszedł w 2001 roku, kiedy rozpoczął pracę w „Gazecie.ru”. Był redaktorem działu polityki i zastępcą redaktora naczelnego, ale zwolnił się 30 listopada 2011 roku w związku ze skandalem. Do sprzeczności w opinii między dyrektorem generalnym domu wydawniczego „Kommersant” Demjanem Kudriawcewem i Romanem Badaninem doszło po tym, kiedy Badanin zakazał służbie komercyjnej publikować reklamę partii „Jedna Rosja”, zastępując ją reklamą organizacji obrony praw człowieka „Głos” i projektu „Mapa naruszeń”. Badanin wyjaśnił swoją decyzję o odejściu tym, że właściciel wydawnictwa usunął ze strony internetowej mapę naruszeń podczas wyborów.

Od 2011 do 26 sierpnia 2013 roku był redaktorem naczelnym strony „Forbes.ru”. Odszedł stamtąd z powodu nieporozumień z dyrektorem generalnym domu wydawniczego Reginą von Flemming. Następnie, od 14 października 2013 roku pracował jako dyrektor wykonawczy służby projektów internetowych agencji informacyjnej „Interfaks”. 15 stycznia 2014 roku razem z Jelizawietą Osetyńską przyszedł do RBK, gdzie został redaktorem naczelnym strony internetowej. Po objęciu przez niego tego stanowiska RBK zaczęło regularnie publikować głośne śledztwa dziennikarskie, w tym o domniemanej córce Władimira Putina Katerinie Tichonowej i jej mężu Cyrylu Samałowie.

13 maja 2016 roku Badanin zwolnił się z RBK, protestując przeciwko zwolnieniu redaktora naczelnego gazety - Maksima Solusa. Według oficjalnej wersji, zmiana kierownictwa RBK miała miejsce z powodu nieporozumień w kwestii rozwoju holdingu. Gazeta „Wiedomosti” powiązała tę decyzję z naciskiem politycznym i niezadowoleniem Kremla, przede wszystkim pracowników administracji prezydenta Rosji, z powodu dziennikarskich śledztw RBK. Figuranci tych śledztw często skarżyli się na RBK do administracji prezydenta Rosji, przede wszystkim pierwszemu zastępcy kierownika administracji prezydenta  Wiaczesławowi Wołodinowowi.

25 lipca 2016 roku Badanin objął stanowisko redaktora naczelnego kanału telewizyjnego „Deszcz”. Tam kontynuował śledztwo o otoczeniu Władimira Putina — zostając jednym z autorów filmu „Chłopaki z Petersburga". Po wyemitowaniu pierwszego odcinka, poświęconego przedsiębiorcy Ilje Traberowowi, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych wszczęło postępowanie karne o oszczerstwie przeciwko Badaninowowi i współautorom - Marii Żołobowej, Mikołajowi Kowalkowowi i Darji Zuk. W 2018 roku rozpoczął działalność medium internetowego „Projekt”, specjalizującego się w takich gatunkach dziennikarskich jak śledztwa, reportaże, historie. Wydawnictwo aktywnie uczestniczyło w Międzynarodowym Konsorcjum Śledczym.

W listopadzie 2018 roku Władysław Kluszyn, pomocnik pierwszego zastępcy kierownika administracji prezydenta Rosji Alekseja Gromowa, pozwał Badanina do sądu z żądaniem sprostowania informacji „Projektu” o tym, że Kluszyn jest właścicielem Telegram-kanału „Niezygar”. W 2019 roku sąd zobowiązał „Projekt”, aby usunął tę informację. 15 lipca 2021 roku zarządzane przez niego wydawnictwo zostało dołączone do listy „niepożądanych organizacji”, zaś sam Badanin zarejestrowany jako „zagraniczny agent”. Niedługo po tym on i jego zastępca Michaił Rubin wyjechali z Rosji, bowiem doszli do wniosku, że działalność zawodowa może zagrażać ich życiu i wolności. Również Badanin oświadczył, że planuje „ewakuować” dziennikarzy wydawnictwa ze względu na ich bezpieczeństwo. 16 lipca zamknął je w związku z uznaniem wydawcy, spółki Project Media, Inc., za „zagranicznego agenta”.

6 września 2021 roku Badanin znów uruchomił medium internetowe „Projekt” pod nową nazwą „Agencja”. 31 marca 2022 roku wydawnictwu przywrócono poprzednią nazwę „Projekt” i zapowiedziano publikację dużego śledztwa o zdrowiu Władimira Putina. (Chwatow, fot.: VOA, Public domain, via Wikimedia Commons)