Historia Zakonu Sióstr Klarysek w Starym Sączu

Historia Zakonu Klarysek w Starym Sączu łączy się bezpośrednio ze św. Kingą, która w roku 1280 ufundowała dwa klasztory: klarysek oraz franciszkanów. Pierwszy kościół p.w. św . Klary, założycielki zakonu klarysek, prawdopodobnie drewniany, z częścią murowaną, poświęcony został w 1285 r. Przebudowano go w 1332 r. w stylu gotyckim, poświęcony został Trójcy Świętej. Zespół klasztorny przebudowany został na początku XVII w przez włoskiego muratora Jana de Simoni. Nadał on niemal nowy charakter budowli poprzez repertuar form manierystyczno-barokowych z dekoracją sgraffitową. Klasztor wzniesiony został na miejscu dawnej, luźnej zabudowy w układzie czworobocznym z wirydarzem pośrodku o surowym i ściśle funkcjonalnym charakterze.

Siostry klaryski formą zakonną wzorują się na życiu św. Klary- założycielki Zakonu Klarysek, która żyła według wskazań św. Franciszka: bez własności i w czystości, we wspólnocie życia siostrzanego, poświęconego kontemplacji w klauzurze kanonicznej.

Jak same zaznaczają, „żyją konsekracją Bogu i wspólnotą siostrzaną, oddzielone od świata w klauzurze papieskiej; starają się i zachowują skupienie ducha przez przestrzeganie milczenia, które lepiej ich usposabia do słuchania głosu Pana; przedłużają zjednoczenie z Bogiem, nabyte na modlitwie, modlitwie trudzie pracy codziennej, przez którą zdobywają środki do skromnego i ubogiego życia.”

(P)

źródło: klaryski.strary.sacz.pl